Beeldhouwer is Wim Lemmen niet altijd geweest. Na allerlei baantjes in zijn jonge jaren kwam hij terecht in de steenhouwerij, waar hij de technieken van het kappen in steen leerde. Hij werkte veel aan kerken en graven en alles wat hij maakte, werd nog met de hand gekapt. Omdat hij al snel wees was, heeft hij in zijn jeugd geen echte opleiding kunnen volgen, dus moest hij dat in de avonduren doen. Zo leerde hij bouwkundig tekenen, haalde hij een diploma aan de mediale sociale school, verwierf hij zich zijn werkmeestersdiploma en nam hij op de vrije academie les in boetseren. Op diezelfde vrije academie kwamen ze er al snel achter dat hij in steen kon kappen en zo werd hem al gauw gevraagd daar les in te geven.

Nee, beeldhouwen was eigenlijk een uit de hand gelopen hobby. Wim werd om gezondheidsredenen afgekeurd en mocht hij niet meer op de steenhouwerij werken. Hij kwam terecht op de ontwerpafdeling van een kartonnagefabriek, maar de beitels en hamers, die men toentertijd zelf moest aanschaffen voor het werk, lagen nog in het schuurtje. Van lieverlee ging hij wat “prutsen” met stukken steen en het gereedschap dat er toch was.

liggend naakt boekentoren relatie slangvrouw
wim lemmen
bruinvis
steenvogel contemplatie integratie afrikaan moederliefde ontkleden monoliet poedel