Georges Lemmen was een schilder van het innerlijke leven, van stilte en zachte mijmering. De zachtmoedige romanticus is geboren in Brussel in 1856. Hij leefde tot 1916.

Georges werkte in een belangrijke, artistiek vernieuwende periode van de geschiedenis van de Belgische kunst. Vanaf 1883 in de kring Les XX (ontstaan is uit de kring van L’Essor) en vanaf 1894 in de kring La Libre Esthétique. In deze kring bevonden zich ook vele buitenlandse schilders, voornamelijk Franse. Beide kringen kenmerkten zich door hun vrije interpretatie van de natuur en het licht. Georges’ vroegste werken, zoals “de breister” zijn geïnspireerd door Khnopff.

Daarnaast heeft Georges zich laten inspireren door Toorop, Lautrec, Degas en Seurat in zijn neo-impressionistische periode waarin hij een pointillistische techniek toepaste op zijn werk. Geïnspireerd door Seurat maakte hij in deze tijd ook heel andere werken met de kermis, het circus en ander volksvermaak als onderwerp. De zee was toen ook een van zijn favoriete onderwerpen.

De laatste jaren van zijn leven - ca. 1900 tot zijn dood in 1916 - werd ook wel zijn Nabis periode genoemd, hoewel hij werken maakte die minder contrasterend waren. Georges bleef vasthouden aan zijn kleuren en zijn perspectieven verkortte hij minder dan de Franse Nabis-schilders. Hij maakte in deze tijd vele naaktstudies, zoals de baadsters en vele huiselijke taferelen voornamelijk van zijn eigen gezin.

Georges nam in die jaren deel aan diverse groepsexposities in binnen- en buitenland. De persoonlijke expositie bij Galerie Druet in 1906 was een groot succes. In 1913 had hij een grote succesvolle individuele tentoonstelling in Galerie Giroux te Brussel.

Na zijn dood zijn zijn werken terechtgekomen in privé-collecties, galerieën en musea, zoals de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten te België en Musée d’Orsay in Parijs.